حس سرشاری

به نگاهی مانم

تشنه ی دیدارت

که در لرزشی بی پایان

بارانی می شوم

گاهگاهی لبم می شکفد به لبخنده ای

در آن هنگام که خاطره ای – لبریز از تو –

در ذهنم جاری می گردد

و حضورت رشد می کند

در خانه ی کوچک قلبم

بی پایان می شوی

و من سرشار می گردم از حس با تو بودن !